تأثیر میدان شارژ شعوری(ط) بر بهبود زخم پوستی در مدل موش با ارزیابی کلیه و کبد به عنوان اندام‌های حساس

طاهری، شعور(ط) را با ماهیتی غیرفیزیکی به عنوان عنصر سوم کیهان به جز ماده و انرژی معرفی کرده است. همچنین، انواع گوناگونی از میدان‌های شعوری(ط) وجود دارند که می‌توانند از طریق آزمایش‌هایی مورد بررسی قرار گیرند. اگرچه این میدان‌های غیرمادی و غیرانرژیایی با ابزارهای فیزیکی قابل اندازه‌گیری نیستند اما کاربردهای عملی آن‌ها به محققان این امکان را می‌دهد که اثرات آن‌ها را مستند کنند و به درک این جنبه ­ی نامرئی از هستی نائل شوند. در این روش، رفتار موضوعات مورد مطالعه به دلیل دریافت اطلاعات از این میدان‌ها تغییر می‌کند. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات احتمالی یکی از میدان‌های شعوری(ط) به نام «میدان شارژ شعوری(ط)» (TCCF) بر فرایند بهبود زخم در مدل حیوانی با تمرکز بر دو اندام حساس، شامل کلیه و کبد بود. برای این منظور، پس از ایجاد مدل زخم، موش‌های C57BL/6 به‌صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تحت تیمار با TCCF تقسیم شدند. آب مقطر استریل ­شده بر زخم گروه کنترل در طول ۱۴ روز آزمایش اسپری شد، در حالی که بر زخم گروه تیمار، آب تحت تاثیر TCCF اسپری شد. نتایج نشان داد نمونه‌های تحت تیمار با TCCF به­ طور میانگین بهبود بهتری در اندازه­ ی زخم داشتند؛ طوری که تا پایان دوره­ ی مطالعه تقریبا ۶۰% بهبود بیش­تر نسبت به نمونه‌های کنترل نشان دادند. علاوه بر این، تحلیل بافت‌شناسی پوست ترمیم شده، بهبود در شاخص‌های التهابی، رگ‌زایی، رسوب کلاژن و تشکیل بافت پوستی منظم و مشابه پوست طبیعی را در نمونه‌های تحت تاثیر TCCF نشان دادند. همچنین، از نظر سلامت کبد و کلیه، نمونه‌هایی که آب تیمارشده با TCCF را دریافت کردند، بهبود قابل توجهی در شاخص‌های التهابی نسبت به گروه کنترل داشتند. در مجموع، یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد با اعمال این میدان، آبْ دارای خواص درمانی شده و اثر مثبتی بر فرایند زیستی بهبود زخم در مدل حیوانی داشته است. برای تکمیل این مشاهدات و بررسی پتانسیل این میدان در فرایندهای بهبود زخم، آزمایش‌های بیش­تری مورد نیاز است.