بررسی فعالیت الکتریکی مغز حین ارتباط فرادرمانی در جمعیت فرادرمانگر

تعامل ذهن و بدن و تظاهرات آن در سطح مغز به طور گسترده در زمینه تحقیقات آگاهی توسط محققین مورد مطالعه قرار گرفته است. میدان شعوری فرادرمانی، همانطور که محمد علی طاهری (بنیانگذار) بیان کرده است، روشی برای ارتباط با شبکه شعور کیهانی با واسطه گری ذهن انسان است و مغز در این روند، نقش دتکتوری (نشانگری) دارد. در نتیجه این ارتباط، فرایند اسکن وضعیت یک موجود، مثل وضعیت سلامت سلول ها و در نتیجه اندام انجام می شود. این مطالعه به منظور بررسی تأثیر ارتباط میدان شعوری فرادرمانی بر ویژگی های الکتروانسفالوگرام (EEG) به عنوان یک نشانگر مهم عملکرد مغز، انجام شد. نتایج نشان داد که در جمعیت فرادرمانگر در باند فرکانسی گاما 2 (35-40 هرتز) قدرت قابل توجهی در لوب پیشانی در مدیال فرونتال ژیروس (BA6) و لوبول پاراسنترال (BA31) مغز در حین ارتباط نسبت به حالت کنترل (استراحت؛ بدون ارتباط همان افراد) وجود دارد. با توجه به فعالیت الکتریکی قشر مغز فرادرمانگر طی ارتباط میدان شعوری فرادرمانی، مشخصه افزایش قدرت موج گاما و فعالیت نواحی موثر بر حافظه، توجه، ادراک و فعالیت ذاتی شبکه حالت پیش فرض مشاهده می شود. این نتایج، ارتباط میدان شعوری فرادرمانی را از طریق نمایش فعالیت مغز امواج و نواحی درگیر، از روش های شناخته شده (از جمله انواع مختلف مدیتیشن) که به تعامل ذهن و بدن می پردازند، کاملا متفاوت و متمایز می کند.